“U zult ervaren dat u zelf de oplossing in u hebt en dat u uw eigen hulpbronnen zult gaan inzetten.”
Over mij
LEIDERDORP - Hij gooit het roer resoluut om. Aanstaande vrijdag, 1 maart 2009, neemt schoolleider Ton Paulides van de Koningin Juliana School in Leiderdorp afscheid van zijn school en het onderwijs om zijn geluk verder te beproeven als hypnotherapeut en NLP-counseler en als adviseur personeel/communicatie in het bedrijfsleven. Een grote stap, maar Paulides is er klaar voor.
Paulides (50) wist aan het eind van het vorige schooljaar al dat dit zijn laatste jaar in het onderwijs zou worden. “In juli hadden we de officiële opening van onze verbouwde school en het nieuwe schoolplein. Dat was een fantastisch moment, een hoogtepunt, en ik heb er enorm van genoten. Het laat zien dat je met elkaar in al die jaren wat hebt neergezet. Maar na die receptie voelde ik ook dat mijn werk hier klaar is en dat het tijd is voor een nieuwe uitdaging.”
Die nieuwe uitdaging lag al om de hoek. Ruim tien jaar geleden heeft Paulides een opleiding gevolgd in neurolinguïstisch programmeren (NLP), een techniek die erop gericht is om communicatie, zowel intern als extern, te verbeteren. Als NLP-counseler helpt hij mensen om problemen op een positieve wijze te benaderen. “Het idee is dat niet het probleem centraal staat, maar de mogelijke oplossingen”, legt hij uit. Daarnaast heeft hij een opleiding hypnotherapie gedaan. Naast zijn baan als schoolleider, was hij de afgelopen jaren in zijn eigen praktijk al actief als NLP-counseler en hypnotherapeut. “Dat werk vind ik geweldig, ik krijg er energie van”, zegt hij enthousiast. Een klus die hij als NLP-counseler deed bij een bedrijf, leverde hem eind vorig jaar een aanbod voor een parttime baan in dat bedrijf op. Een mooie basis om de sprong naar het uitbouwen van zijn eigen praktijk te wagen.
Onderwijzer uit overtuiging
Toch zal hij het onderwijs missen. Na de middelbare school heeft hij vol overtuiging gekozen voor het basisonderwijs. “Ik kom uit een sportfamilie en was lange tijd heel actief met basketballen. Niet alleen als speler, maar ook als trainer en coach. Dat bezig zijn met kinderen vond ik steeds leuker. En toen ik op verzoek van een trainer Zwarte Piet speelde in zijn klas wist ik helemaal zeker dat ik het onderwijs in wilde.” De geboren en getogen Leiderdorper heeft altijd in zijn eigen gemeente gewerkt. Zijn eerste baan als leerkracht kreeg hij achtentwintig jaar geleden op de – inmiddels allang verdwenen – Springschans. “Een heel vernieuwende school met naast Nederlandse kinderen allochtone leerlingen”, kijkt hij terug. “Ze werkten daar al met een vorm van techniekonderwijs waarvan in de nieuwste onderwijssystemen veel elementen zijn terug te vinden.” Daarna ging hij naar de Prins Willem Alexanderschool. “Een heel anders soort school, met veel structuur.”
Van 76 naar bijna 280 leerlingen
In 1994 werd hij locatieleider op de Koningin Juliana School (KJS). In die tijd een kwakkelende school met niet meer dan zesenzeventig leerlingen. Aan Paulides was de taak om samen met Hans van Dijk (bovenschoolse directeur OBSG Leiderdorp) en het team de school weer op de weg omhoog te helpen. En dat is hen zonder meer gelukt: in de vijftien jaar dat hij aan het roer stond, is het leerlingenaantal gegroeid naar een kleine tweehonderdtachtig. Bij het weer op de rails zetten van de KJS heeft Paulides veel gehad aan zijn ervaringen op zijn vorige twee scholen. “Ik heb een mix gemaakt van wat ik daar geleerd heb: aan de ene kant blijven vernieuwen, aan de andere kant een duidelijke structuur aanbrengen.” Maar dat verklaart maar een deel van het succes. Wellicht nog belangrijker was volgens de schoolleider de aandacht voor communicatie. “Dat is toch wel echt mijn stokpaardje”, lacht hij. “Ik heb heel veel tijd gestoken in gesprekken met personeel. Wat doen we, waarom doen we dat en wat kan er beter. Belangrijk was ook om naar buiten, naar de ouders, uit te stralen wat goed gaat en te laten merken dat je openstaat voor verbetering.” Die aanpak werkte en de school begon al snel meer leerlingen te trekken. ‘’De ommekeer kwam al voor de eerste renovatie van de school, toen we nog in een ouderwets en vochtig gebouw zaten”, zegt Paulides met begrijpelijke trots.
Toch heeft zo’n snelle groei ook zijn keerzijden. Met nog geen tachtig leerlingen had de Koningin Juliana School een bijzondere, bijna familieachtige sfeer. “Het is de kunst om die saamhorigheid vast te houden, en dat is voor een deel gelukt. We hebben bijvoorbeeld nog steeds een grote groep ouders die heel betrokken en actief is.”
In zijn tijd op de Koningin Juliana School is er niet alleen voor de school veel veranderd, maar ook in het werk van Paulides. “Mijn focus is langzaam verlegd, van leerkracht die vooral bezig is met kinderen naar een schoolleider die zich met name richt op personeel en ouders.” Dat daarbij al weer die communicatie een cruciale rol speelt, mag duidelijk zijn. Wat dat betreft is de stap die hij nu maakt wellicht niet eens zo groot als hij lijkt.
Vrijdag komt Paulides voor het laatst op school. Dan is er feest voor de kinderen en een receptie waar de collega’s, ouders en belangstellenden hem de hand kunnen schudden. ‘s Avonds gaat hij met het team uit eten en iets gezelligs doen. “Ik wil het lekker luchtig houden.” Paulides kijkt er al vol verwachting naar uit. “Het wordt een afscheid ‘op z’n Julianaschools’, dus – mede door de ouderraad -tot in de puntjes en perfect geregeld”, voorspelt hij.